Simin Mehdikhan Afshar, afkomstig uit Iran, was ooit was zelf een nieuwkomer. Nu helpt ze taalleerders over drempels heen. Het vrijwilligerswerk bij Taal Doet Meer vond ze zo leuk, dat ze zelfs twee taken naast elkaar doet. Als coördinator van het Taalcafé in Kanaleneiland en daarnaast als coördinator van het project Taal & Ouders. Haar enthousiasme werkt aanstekelijk.
Foto: Els Vegter
Simin was 22 jaar toen ze in 1995 zelfstandig naar Nederland kwam. Via het ROC leerde ze de taal. Tien jaar geleden begon Simin als taalcoach voor Taal Doet Meer en sinds 2021 is ze coördinator van het Taalcafé. Simin vertelt: “Toevallig zag ik een keer een groep mensen in de bieb zitten. Het zag er zo gezellig uit. Ik vond het leuk en wilde ook wel mijn Nederlands verbeteren. Toen werd ik gevraagd als taalcoördinator en dacht: ‘Waarom niet?’ Ik sta altijd open voor nieuwe dingen leren.”
“Voor mij is het een manier om betrokken te zijn in de maatschappij”
Simin (49) is inmiddels volledig geïntegreerd, maar ooit moest ze leren aarden in Nederland. Daarom begrijpt ze de mensen die naar het Taalcafé komen zo goed. Simin: “Als nieuwkomer begrijp je bepaalde uitdrukkingen niet. Alles is vreemd. Hoe meer je in de maatschappij komt, hoe meer je van alles begrijpt. Een nieuwe taal leren is een kwestie van veel luisteren en ook nazeggen. Je moet als een kind zijn. Oefenen, oefenen en oefenen.”
Als coördinator van het Taalcafé werkt ze samen met een Nederlandstalige collega. “Die verschillende input levert mooie resultaten op. We vullen elkaar aan. De manier waarop je iets hebt geleerd maakt je gevoeliger. Ik ben elke dag bezig met taal.”
Simin verdeelt de vrijwilligers over de groep en bedenkt onderwerpen, zoals eten, de actualiteit of culturele feesten. Daarover gaat de groep in gesprek. “We proberen altijd een gezellige sfeer te maken, want dan is het veilig en uitnodigend. We laten Frans Bauer horen, doen de stoelendans of een ander spel. Ze leren klassikaal presenteren of moeten iets doen voor de klas. De deelnemers leren zo taken en rollen te verdelen. Ze pakken het heel snel op. Als je jezelf veilig voelt, kun je jezelf zijn en dan is het ijs gebroken. Het plezier in de les is het uitgangspunt.”
“We zijn als Taalcafé een levend visitekaartje en krijgen veel positieve aandacht”
Op deze plek gebeurt veel meer dan alleen een taal leren. Peinzend vult ze aan: “Zo’n taalcafé is gewoon een heel mooi instrument. We krijgen veel complimenten. Als je bedenkt dat 1 op de 3 mensen in Nederland eenzaam is; daar vervult het café ook een functie in. Het is een sociaal culturele plek waar ervaringen worden uitgewisseld. Ik ben heel erg blij met onze deelnemers en vrijwilligers. De groep is zeer kleurrijk. Als coördinator krijg je daar ook energie van. Als zij blij zijn door mijn inzet en begeleiding, word ik ook blij.”
Het is reclame voor het Taalcafé maar ook voor het coördinatorschap. In september 2022 begon Simin als coördinator bij Taal & Ouders omdat ze er nog wel iets bij wilde doen. “Daar werk ik met een vaste groep ouders van schoolgaande kinderen. Nederlands is niet hun moedertaal. Ik doe de intake en kennismakingsgesprekken met de vrijwilligers en neem toetsen af bij de deelnemende ouders om hun taalniveau te bepalen. Vervolgens koppel ik de mensen aan een taalcoach, die ik ook begeleid. Nu heb ik drie groepen en drie coaches op twee verschillende scholen.”
“Als de deelnemers blij zijn door mijn inzet en begeleiding, word ik ook blij”
Simin woont zelf in Kanaleneiland dus komt regelmatig haar deelnemers en vrijwilligers tegen in het winkelcentrum. “Mensen verontschuldigen zich omdat ze er niet waren en we maken een praatje. Ik voel me daardoor meer wijkbewoner. Het werkt heel verbindend in de wijk. Beide projecten zijn heel zinvol en hebben een grote maatschappelijke impact. We dwingen mensen niet, maar scheppen ruimte. Daar sta ik als taalcoördinator voor open en dat spreekt me aan.”
Hoeveel tijd is Simin kwijt aan haar coördinatorschap? “Ik werk wekelijks vier uur voor Taal & Ouders en vier uur voor het Taalcafé. In de praktijk is het iets meer, omdat mensen naar je toe komen met vragen of ze blijven hangen na de les. En als we suikerfeest of sinterklaas vieren, pak ik extra uit. Ik krijg er energie en voldoening van. Voor mij is het een manier om betrokken te zijn in de maatschappij. Als coördinator groei je mee en door je inzet kan iemand worden geholpen. Bovendien ben ik mijzelf ook aan het ontwikkelen en vind het fijn om mijn eigen ervaringen te delen. Het is een prachtige voorziening en vrij toegankelijk! In mijn tijd had je dat niet.”
Wat is haar ultieme tip voor deelnemers? “Ik raad aan elke dag een woordje te leren. Dan ken je 365 woorden per jaar. Je hoeft geen mooie zin te maken. Je mag fouten maken, dat is niet erg.” Met passie vervolgt ze tot slot: “En maak gebruik van de taalcoaches. Wees niet bang om coördinator te worden. We hebben ze nodig en we hebben elkaar nodig.”
* Interview: Els Vegter, freelance schrijver/journalist en beeldend kunstenaar
Wil je net als Simin bijdragen aan het zelfvertrouwen, de toekomstkansen en positie van taalleerders in de Utrechtse samenleving? Word ook vrijwilliger bij Taal Doet meer! Als coach, mentor of coördinator help je mensen sterker te staan in onze mooie stad. Voor meer info, check onze vacatures.
