Doojakker, orrech, dakhaas en natuurlijk jochie. Het zijn een paar willekeurige pareltjes uit het ‘Uteregse Leesplankie’. Donderdagavond 14 november praatte ras-Utrechter Koos Marsman ons niet alleen bij over over de betekenis, maar ook over de uitspraak, schrijfwijze en herkomst van deze – en vele andere – typisch Utrechtse woorden.
Een volle theaterzaal, gevuld met een kleine honderdvijftig ‘originele’ én import-Utrechters, hing donderdagavond aan Koos’ lippen. In het plat Utrechters nam hij de groep mee langs verdwijnende ’t’s, dubbele ‘ee’s en meer verbasteringen uit “De platste spraak van de laagste klasse des volks”. Want ook in de negentiende eeuw kampte de volkstaal al met een imagoprobleem.
Het Bedank(t)je werd er één vol grappige anekdotes, bijzondere weetjes en herkenbare voorbeelden uit het dagelijks leven. Niet alleen leerzaam, maar ook een feestje van herkenning en gezamenlijke trots op ons Utrechts erfgoed. Koos pleit voor een herwaardering van het Utrechts. En als er iéts is wat zijn verhaal teweeg bracht, is het precies dat.
Aon de slag!
Utrechts’ goedlachse ambassadeur sloot af met een duidelijke opdracht: breng het Utrechts meer in de praktijk. Voor wie daar gehoor aan wil geven: hierbij een kleine opwarmer.
Een kleine impressie
Bekijk hieronder de foto’s van een indruk van de avond. Deze mooie beelden zijn gemaakt door Oktay Kalenderoglu.
