Sinds juni vorig jaar komt Flora bij de 13-jarige Chris thuis om hem te ondersteunen bij zijn Nederlands. De twee zijn inmiddels volledig op elkaar ingespeeld. Vol enthousiasme vertellen ze wat School’s Cool hen heeft gebracht.
Flora werkt bij de gemeente Nieuwegein als fiscaal adviseur. In haar werk is ze dus vooral met cijfers bezig in plaats van taal. Maar haar vader was schoolmeester van een lagere school, legt ze uit. Dus de liefde voor het lesgeven is haar vroeger echt met de paplepel ingegoten. “Hij vertelde over van alles. Over plantjes, over verre landen of over geschiedenis.” Haar ogen glimmen terwijl ze dit zegt.
Daarnaast heeft ze zelf een dochter met een leerstoornis, dus ze weet van dichtbij hoe moeilijk het kan zijn om te leren. Dus toen ze in haar buurt ergens een poster zag hangen van Taal Doet Meer die vrijwilligers zochten, hoefde ze daar niet lang over na te denken. En nu zit ze hieraan tafel, met Chris uit Colombia. Zonder dat het hardop gezegd wordt, kan ik zien dat ze niet alleen mentor en leerling zijn, maar ook gewoon vrienden.
Er worden thee en lekkere cakejes op tafel gezet. Behalve Chris schuiven ook zijn moeder Hellen en vader Javier aan. Ze spreken allebei Spaans en nog lang niet zo goed Nederlands als Chris. De vader van Chris kreeg twee jaar geleden een mooie baan aangeboden in de IT-sector. Dus toen hebben ze het warme Bogota (Colombia) verruild voor Utrecht. Chris – volledige naam: Chris Alexander Munera vertelt hij mij trots – was toen 11 jaar. Of hij het spannend vond? Stoer schudt hij van nee. Hij kan zich wel herinneren dat het januari was en echt koud. Heel koud.
“ Ik kan zien dat ze niet alleen mentor en leerling zijn, maar ook gewoon vrienden ”
Omdat hij al ouder was, ging Chris eerst naar de Taalschool. Daar zaten wel dertig kinderen die overal vandaan kwamen, Syrië, Marokko maar ook uit Zuid-Amerika. Sinds vorig jaar september zit Chris op het Kromme Rijn College. En via zijn juf op school kwam hij in contact met Flora.
Flora kan zich de eerste ontmoeting nog goed herinneren. “Het was gelijk klets klets”, zegt ze lachend. Hoe begin je dan, wil ik graag weten. “Het is de uitdaging om te snappen wat iemand anders leuk vindt. Wat hem boeit. Dat is even zoeken. Ik heb hem meegenomen naar de bibliotheek, gingen we samen boeken uitzoeken. Over dino’s maar ook Kapitein Onderbroek.” Chris is nu helemaal gek op Dolfje Weerwolfje. Elke donderdag lezen ze samen, om en om een bladzijde. “En we spelen Uno”, zegt Chris, “als pauze tussen het lezen door, want dat is na een tijdje best vermoeiend.”
“ Chris is zoveel beter gaan lezen en praten ”
Maar een leuk verhaal wil je natuurlijk doorlezen, dan wil je weten wat er nog meer gebeurt en hoe het afloopt. En dan is alleen haar bezoek op donderdag te weinig. Daarom lezen Flora en Chris elke schooldag samen 10 minuten via WhatsApp-bellen. “Nou soms wordt dat ook zomaar dertig minuten hoor”, zegt Flora, “als het echt heel leuk is.”
Flora weet precies wat ze wil. “Het gaat mij om kilometers maken. Daar geloof ik echt in. Dat hij lol heeft in het lezen, dan ga je vanzelf snel vooruit. Zijn woordenschat is zo gegroeid. Toen ik met Chris zat te WhatsApp-bellen zei mijn man het ook. Chris is zo veel beter gaan lezen en praten.” Chris luistert ernaar en lacht als hij dit hoort.
En hij neemt het gesprek even over. Laatst had hij een toets voor mens en maatschappij. Had hij speciaal voor geoefend met Flora. Alle belangrijke moeilijke woorden schreef hij een schrift. Had hij dus lekker een 8,2 voor gehaald. Flora is er duidelijk net zo trots op als Chris.
“ Ik word er blij van om te zien hoe hij vooruitgaat. En hoeveel plezier we samen hebben ”
Wat geeft jou voldoening? Daar hoeft Flora niet lang over na te denken. “Ten eerste doet het mij denken aan vroeger, aan mijn vader die mij ook elke avond voorlas. Dat is een fijne herinnering. Maar ik word er vooral blij van om te zien hoe hij vooruitgaat. En hoeveel plezier we samen hebben. Er ontstaat toch een vorm van vriendschap. Je krijgt een band want Chris deelt ook wel eens iets wat minder leuk is.”
“Iedere mentor krijgt de ruimte om op zijn of haar eigen manier te werken, daarin word je ook vrijgelaten door Taal Doet Meer. Ik geloof dat als je aansluit bij de belevingswereld van de leerling, alles een stuk prettiger wordt. En dan gaan de resultaten vanzelf vooruit.”
En Chris, wat wil jij later worden? Zijn vader vertelt dat hij Chris laatst had meegenomen naar zijn werk. Toen heeft hij zelf een hele pagina geprogrammeerd, dus wie weet volgt hij later de voetstappen van zijn vader. “Nou, ik vind Chris ook heel talig”, zegt Flora zelfverzekerd, “dus hij zou ook zomaar die kant op kunnen gaan.”
Als ik wegga zeg ik tegen Chris dat hij het wel getroffen heeft met Flora. “Nou, en ik met hem!”, reageert Flora direct, terwijl ze Chris lachend aankijkt.
*Dit verhaal is geschreven door Sikko Gerkema, freelance tekstschrijver bij www.cecinestpasunbureau.nl
Wil je net als Flora bijdragen aan het zelfvertrouwen, de taalontwikkeling en de toekomstkansen van kinderen (en volwassenen) in Utrecht? Word vrijwilliger bij Taal Doet meer! Als coach, taalmaatje of coördinator help je mensen sterker te staan in onze mooie stad. Voor meer info, check onze vacatures.
