Ruim vijf jaar geleden kwam ik via de VoorleesExpress in contact met de familie Ishag. Eerst om voor te lezen aan Bajan, daarna om Bajan en haar oudere zus Baraah te helpen met school. Toen ik haar leerde kennen, was Bajan was nog een schattig meisje van drie jaar oud. Inmiddels gaat ze al naar groep vijf! De ouders van de meisjes, Adam en Yasmein, hebben mij de afgelopen jaren altijd gastvrij ontvangen in hun huis.
Het leek Bajan en Baraah een goed idee om mij hun thuisland te laten zien. ‘Juf, ga je mee naar Soedan?’ vroegen ze enthousiast. Hier hoefde ik niet lang over na te denken. Ik was reuze benieuwd naar het land, hun familie daar en naar hoe ze daar leven. Zo gezegd, zo gedaan. Een paar maanden later stond ik met het gezin op Schiphol. We stonden urenlang met alle koffers in de rij. Gelukkig was het gezellig en hadden we snoep meegenomen voor onderweg. Toen we eindelijk in het vliegtuig zaten, kon het echte avontuur beginnen.
“Ze leven veel meer onder de mensen dan ik van huis uit gewend ben”
’s Avonds laat kwamen we aan in Soedan. Er waren heel veel familieleden naar het vliegveld in Khartoem gekomen om ons te verwelkomen. Door corona was het jaren geleden dat ze naar Soedan konden gaan en iedereen was zó blij om elkaar weer te zien! Het was voor Banoen, het kleinste zusje van 2, zelfs de eerste keer dat ze haar familie in Soedan zag. Zij werd natuurlijk overspoeld met liefde en aandacht!
Yasmein vroeg haar familie om mij bij hen thuis in Khartoem onder te brengen. Ze wonen daar met meerdere generaties in één woning en de huizen zijn anders dan in Nederland. Er is een plein dat omringd wordt door verschillende kamers. In de kamers werd overdag geleefd en ’s nachts geslapen. Je kon ook buiten op het plein slapen en overdag speelt veel van het leven zich buiten af. Dit alles maakt dat je veel meer onder de mensen bent dan wat ik van huis uit gewend ben.
(Verhaal gaat verder onder de foto)
Er werd elke dag meerdere keren heerlijk gekookt. De vrouw des huizes (de moeder van Yasmein) zorgde ervoor dat het mij aan niets ontbrak. Allerlei familieleden en vrienden kwamen op bezoek, het was elke dag een drukte van belang.
De familie heeft me veel van hun prachtige land laten zien. Zo gingen we samen naar de dierentuin en naar het attractiepark Magicland. Ik mocht cadeaus uitzoeken in een mooie winkel in de stad, voor mij en voor mijn familie. De broer van Yasmein, Hamato, heeft me de piramides van Meroë laten zien, vier uur ten noorden van Khartoem. Zowel de reis ernaartoe als de piramides zelf waren erg indrukwekkend. Ik heb zelfs op een kameel gereden, langs de piramides.
“De familie heeft me veel van hun prachtige land laten zien”
Soedan is een warm, woestijnachtig land, en alles ziet er zo anders uit dan in Nederland! Ik zal de schoonheid van het land nooit vergeten. Wat mij echter het meest zal bijblijven, is de vriendelijkheid en de gastvrijheid van de mensen die ik daar heb ontmoet. Ik had vijf jaar geleden niet kunnen bedenken dat er via mijn deelname aan de VoorleesExpress zo’n mooi avontuur op mijn pad zou komen.
* Deze column is geschreven door Jolanda van Boeijen, taalvrijwilliger bij Taal Doet Meer
Opmerking: dit verhaal dateert van vóór de gewelduitbarsting die is begonnen in april 2023. Soedan is een land waar geregeld gewelddadige conflicten voorkomen. Mocht je overwegen naar Soedan te gaan, stel je dan altijd op de hoogte van de actuele veiligheidssituatie. Kijk daarvoor op www.nederlandwereldwijd.nl
Wil je net als Jolanda een bijzondere band opbouwen met een gezin in Utrecht en leren van andere culturen? Word dan ook voorlezer bij de VoorleesExpress of vrijwilliger bij één van onze vele andere projecten. Bekijk hier alle vacatures.
