Dom, traag, lui, ongemotiveerd… Taalleerders krijgen (bedoeld of onbedoeld) te maken met pittige vooroordelen. We deden een rondje: waar lopen taalleerders het vaakst tegenaan?
In een ander land een nieuw leven opbouwen is niet gemakkelijk. Al helemaal niet wanneer je de taal nog niet (goed) spreekt. Laten we vooropstellen: de meeste Nederlanders zijn heel begripvol. Zodra nieuwkomers over de eerste schroom heen zijn en Nederlands proberen te praten, zijn de reacties vooral heel positief. Nederlandse gesprekspartners zijn vriendelijk, geduldig en behulpzaam, horen we vaak. Maar niét altijd…
Nederlanders zijn een kei in Engels. Superhandig voor nieuwkomers, toch? Want waarom struikelen over het Nederlands als je gewoon over kunt gaan op een internationale wereldtaal. You’re welcome!
“Als ik probeer een gesprek te voeren in het Nederlands, praten mensen ineens in het Engels terug. Ze denken dat dat gemakkelijker voor me is en dat ze me op die manier helpen. Maar eigenlijk oefen ik dan het Nederlands niet, terwijl ik dat juist graag wil.”
“Mensen gaan ervan uit dat je Engels verstaat”
“Mensen denken dat je Engels verstaat, omdat je een andere culture achtergrond hebt. Maar waar ik vandaan kom heb ik heel weinig Engels geleerd, omdat mijn moedertaal ook een wereldtaal is.”
Direct, tot het botte af: de Nederlandse omgangsvormen staan niet bepaald bekend om hun verfijndheid. Geen wonder dus dat die collega uit Peru wat stiller is, ze zal wel wat verlegen zijn tussen zulke aanwezige types…
“Als je in een groep bent, denken mensen vaak dat ik verlegen ben, maar eigenlijk vind ik het gewoon moeilijk om actief in het gesprek te zijn. Ik heb meer tijd nodig om te reageren, maar dan gaat het gesprek vaak alweer over iets anders.”
“Ik heb gewoon wat meer tijd nodig om te reageren”
‘Het ligt op het púntje van mijn tong…’ Niet op een woord kunnen komen is gruwelijk irritant, dat kennen we allemaal. Voor taalleerders is het een dagelijkse struggle. Dus hoffelijk als je bent, schiet je als gesprekspartner natuurlijk even te hulp. Karmapunten weer binnen.
“Mensen denken dat ik veel moeite heb met het afmaken van een zin. Daarom gaan ze zonder mij te vragen, mijn zin afmaken. Maar alle mensen spreken in andere tempo’s.”
“Als ik niet zo snel uit mij worden kom, betekent dat niet dat ik de zin niet kan afmaken”
Die buurman uit Macedonië, die heeft al jaren geen baan. En hoezo zie je die Egyptische vrouw doordeweeks zoveel op straat? En jij maar hard werken, met je fulltime job…
“Jammer genoeg denken veel mensen dat je niet wílt werken, of dat je lui zou zijn. Terwijl ik dolgraag weer een baan wil, maar je wordt niet eens uitgenodigd op gesprek. En mócht het al zover komen, dan wordt je weer niet aangenomen omdat je de taal niet goed genoeg spreekt.”
“Ik solliciteer me suf”
“Met werk zoeken denken ze dat je niet het goede niveau hebt, omdat je de taal niet heel goed spreekt. Terwijl ik het hetzelfde werk in mijn thuisland jarenlang heb gedaan.”
Zeg eens eerlijk, hoe vloeiend was jouw Frans na 6 jaar atheneum? Persoonlijk kwam ik niet verder dan hakkelend een stokbrood bestellen. Een nieuwe taal leren valt gewoon vies tegen. Vooral als je volwassen bent.
“Mensen denken dat je niet de juiste tools gebruikt om te leren, of dat je niet genoeg je best doet. Maar ik ben juist enorm gedreven. Ik volg lessen, kijk veel Nederlandse TV, oefen wanneer ik maar kan…”
“Mijn Nederlands wordt steeds beter, maar het kost gewoon jaren”
Om nog even terug te komen op de intro: gelukkig zijn de bovenstaande voorbeelden uitzonderingen. En waar veel taalleerders zich in eerste instantie zorgen maken om hun gebrekkige Nederlands, merken ze vooral dat het allemaal reuze meevalt zodra ze zich eenmaal over die schaamte heen zetten. Dus laten we die aanmoediging vooral vasthouden. Want bovenstaande dingen zou jíj nooit doen. Toch? 😉
Waar komen onze vooroordelen vandaan? En hoe worden ze beïnvloed? Nemo kennislink schreef er een interessant artikel over.
In Utrecht leven maar liefst 169 nationaliteiten bij elkaar. Maar lang niet iedereen doet volwaardig mee. Wanneer je de Nederlandse taal niet spreekt, wordt het lastig kletsen met de buurman, solliciteren naar een baan, of omgaan met je klasgenoten. Daarom zet Taal Doet Meer zich in: voor Utrechters, door Utrechters! Jij toch ook?
